Czy Ośrodek jest potrzebny?

Co przytrafia się dzikim zwierzętom?

Lista nieszczęść, które mogą przytrafić się dzikim zwierzętom, jest bardzo długa:

  • złamania nóg, skrzydeł, kręgosłupa, zerwanie ścięgien, zwyrodnienia stawów;
  • poranienia, stłuczenia, uszkodzenie oczu, wstrząśnienie mózgu, krwawienia wewnętrzne, pęknięcie worków powietrznych, pogryzienie;
  • porażenie prądem i powstałe w wyniku tego martwice kończyn;
  • przypadkowe topienie się, przemoczenie deszczem, wyziębienie lub przegrzanie w upalne dni;
  • infekcje pasożytnicze, bakteryjne, wirusowe, grzybice;
  • choroby wrodzone, genetyczne lub niedorozwój (choroby serca, wątroby, nerek i innych narządów);
  • ubytki lub zniszczenie piór/ sierści poprzez wyszarpanie, lub zabrudzenie olejami, smarami, farbą, klejem, pianką izolacyjną, watą mineralną oraz genetyczny bądź spowodowany niedożywieniem brak lub niedorozwój piór;
  • upadek gniazda (wichura, deszcz, atak drapieżnika) lub jego celowe zniszczenie przez ludzi (remonty, wycinanie drzew i krzewów z gniazdami);
  • wypadnięcie z gniazd pojedynczych piskląt (z różnych przyczyn, m.in. wyrzucanie kalekich lub osłabionych piskląt przez własnych rodziców), pisklęta jerzyków mogą wyskakiwać z gniazd w czasie dużych upałów,
  • osierocenie młodych np. piskląt, gdy rodziców upolował kot, zabił samochód lub zginęli z innych przyczyn; osierocone jeże z późnych miotów są spotykane jesienią, kiedy matka rozpoczęła hibernację, a młode były jeszcze za małe, aby też zahibernować; podobnie niewyrośnięte jerzyki są porzucone pod koniec lata przez rodziców odlatujących na zimę do Afryki;
  • zniszczenie gniazd przez człowieka: zniszczenie gniazda jeży podczas koszenia trawy (poranienie lub zabicie części młodych, lub matki), zniszczenie gniazda wiewiórki przez wycięcie drzewa, zniszczenie lub odsłonięcie gniazd ptasich przy pracach pielęgnacyjnych drzew (pisklęta zostają wystawione w ten sposób na słonce/ deszcz lub atak drapieżników), wyrzucanie gniazd ze słupów, lamp czy skrzynek telefonicznych/ elektrycznych w czasie ich remontów razem z pisklętami itp.;
  • zatrucia pokarmowe (zanieczyszczona woda, trutka na szczury, niewłaściwy lub zepsuty pokarm, pomyłkowe połykanie ciał obcych i śmieci, połknięcie haczyka przez ptaki wodne itp.),
  • zaplątanie w nitki/ sznurki/ żyłki wędkarskie, co powoduje martwicę palców lub całych kończyn, ptaki często zahaczają się takimi nitkami o drzewa lub różne konstrukcje, zawisając na nich;
  • znęcanie się przez ludzi nad dzikimi zwierzętami i kłusownictwo (łapanie kolorowych dzikich ptaków dla ozdoby lub na handel);
  • nadmierna opieka ludzi i niepotrzebne zabieranie podlotów ptaków oraz oswajanie, które dla ptaków jest jak kalectwo (np. oswojonego ptaka krukowatego nie da się wypuścić na wolność, ponieważ nie boi się ludzi i drapieżników, nie umie sam żerować i jest atakowany przez dzikie osobniki ze swojego gatunku).

Skala zjawiska

Działamy od 2008 roku, a od 2013 jako Fundacja DZIKA KLINIKA – Centrum Pomocy dla Dzikich Zwierząt. Do roku 2016 zapewnialiśmy leczenie, rehabilitację i przystosowanie do samodzielnego życia na wolności zwierzętom chorym, okaleczonym, młodym porzuconym przez rodziców. Z każdym rokiem rosła liczba przyjmowanych i wypuszczonych podopiecznych lub odwiezionych na dalszą rehabilitację do innych Ośrodków. Poniższa tabela prezentuje liczbę przyjętych zwierząt  gatunków chronionych prawnie (z pominięciem gatunków łownych) aż do czasu wstrzymania przez nas przyjmowania zwierząt (ze względu na brak wystarczającego finansowania).

 
Rok Liczba przyjętych pacjentów Liczba wypuszczonych
2008 34 22
2009 66 36
2010 78 46
2011 188 114
2012 467 257
2013 606 348
2014 744 463
2015 1994 1271
Suma 4177 2557
 

Po co ratować dzikie zwierzęta ?

  • Większość zdarzeń dotyczących dzikich zwierząt powstaje w wyniku działalności człowieka, ale też większość udaje się uratować (ok. 60% zwierząt, które do nas trafiły, z czego na wolność w pierwszym półroczu od przybycia wraca ok. 50% zwierząt). Stali rezydenci tj. zwierzęta kalekie to zaledwie 10%, pozostając w Ośrodku, stają się nauczycielami dla odchowanych młodych. Pozostałe zwierzęta tj. ok. 30%, to przypadki nierokujące na wyleczenie /wypuszczenie i powinny być usypiane;
  • Ośrodek daje możliwość rozmnażania rzadkich gatunków zwierząt i wypuszczania młodych na wolność, zwiększając ich liczebność w naturze;
  • Edukacja ekologiczna dzieci/ młodzieży/ dorosłych (możliwość praktyk i szkoleń dla weterynarzy);
  • Ośrodek może stanowić też azyl dla zwierząt egzotycznych /obcy /inwazyjnych (włącznie z gatunkami wypierającymi nasze rodzime gatunki zwierząt), jak i dla ofiar kłusowników pomagając lokalnym organom ścigania, jak również może być tymczasowym azylem dla gatunków CITES odebranych przemytnikom przez służby celne.