Jak powinien wyglądać Ośrodek?

Wielkość

Im większy teren pod Ośrodek, tym lepszy, bo dający większą możliwość rehabilitacji dużych gatunków. Niezbędne minimum to 3 ha. Najlepiej jednak, aby teren lokalizacji Ośrodka dawał możliwość „rozwoju”, tzn. rozrastania się Ośrodka w miarę upływu czasu i dopływu środków finansowych na inwestycje. Najlepsze możliwości budowy odpowiedniej liczby wolier, kojców, zagród, wybiegów o odpowiedniej wielkości daje obszar 5-6 ha.

Przykładowo do rehabilitacji bielików potrzebna jest duża woliera, aby ptaki mogły latać i ćwiczyć skrzydła po złamaniach czy stłuczeniach. Bieliki regularnie zimują na miejskim odcinku Wisły w Krakowie i są potencjalnymi pacjentami Ośrodka. Podobnie do zdziczenia odchowanych w Ośrodku młodych saren czy dzików przydałby się duży zakrzaczony/ zadrzewiony wybieg, aby młode miały gdzie uciekać przed człowiekiem i uczyły się przed nim chować. Równocześnie duże wybiegi/zagrody dają możliwość podrzucania zwierzętom pokarmu w różnych miejscach, tak aby nie przyzwyczaiły się do karmienia w jednym miejscu z miski/ paśnika.

Na terenie Ośrodka powinny zmieścić się 2-3 stawy/ oczka wodne, na których rehabilitować można różne gatunki ptaków wodnych, rozdzielając silne i agresywne od słabszych i mniejszych oraz rozdzielając ptaki wody otwartej, od gatunków szuwarowych itp.

Im więcej terenu, tym łatwiejsza „obsługa” tj. można wybudować więcej wolier, kojców, wybiegów, zagród działających okresowo. Chodzi tu o możliwość regeneracji ekologicznej podłoża po poprzednim użytkowniku, aby ograniczyć przenoszenie ew. chorób pomiędzy pacjentami, korzystającymi z tego samego kojca przez kilka lat i dać mu po prostu zarosnąć trawą np. na rok.

Dostęp do mediów

Do prawidłowego działania Ośrodka niezbędny jest dostęp do bieżącej wody i prądu elektrycznego oraz sieci kanalizacyjnej. Przydałby się też dobry zasięg sieci komórkowej, a przez to również dostęp do internetu lub do linii telefonicznej. Woda może być ze studni lub z wodociągu ważne, żeby nadawała się do picia. Co do prądu musi być duża siła ze względu na liczny sprzęt pobierający energię (inkubatory/ sztuczne kwoki/ lodówki/ zamrażarki/ sprzęt medyczny i weterynaryjny itp.).

Dojazd

Przydatny jest przystanek MPK w niedalekiej odległości od Ośrodka – co dawałoby możliwość mieszkańcom przywiezienia zwierzęcia osobiście oraz dojazdu wolontariuszom, stażystom, pracownikom Ośrodka itd.

Dojazd dla aut do Ośrodka – dla aut dostawczych (przywożących np. pokarm dla zwierząt), jak i dla aut należących do obsługi Ośrodka przewożących zwierzęta oraz dla samochodów osobowych (m.in. dla mieszkańców Krakowa czy pracowników Ośrodka), niezbędna jest możliwość utworzenia niewielkiego parkingu. Najlepiej, aby były dwa wjazdy do Ośrodka: od strony biura dla petentów i od strony Ośrodka dla celów dostawczych. Wystarczy droga szutrowa, która jest bardziej naturalna od asfaltowej. Drogi szutrowe są bardziej wskazane, gdyż nie będą zachęcały do użytkowania ich przez lokalnych mieszkańców, co mogłoby generować niepotrzebny ruch i hałas w sąsiedztwie Ośrodka.

Zabudowania

a) budynek główny

Murowany, na fundamentach, ok. 300 m2 powierzchni użytkowej (np. jednopiętrowy 150 m2  parter i 150 m2 piętro). Około 100 m2 potrzebne jest na biuro i pomieszczenia socjalne dla pracowników i wolontariuszy (np. na 1 piętrze). Co najmniej 200 m2 powierzchni użytkowej na pomieszczenia Ośrodka (ambulatorium, sala operacyjna, pomieszczenie do hospitalizacji gatunków małych i średnich, pomieszczenie do odchowu piskląt ptaków, pomieszczenie do odchowu osesków ssaków małych i średnich, pomieszczenie kuchenne do przygotowywania pokarmu dla zwierząt wymagających karmienia ręcznego, pomieszczenie do trenowania lotu i rehabilitacji ręcznej, pomieszczenie do mycia i dezynfekcji klatek/ pudeł/ transporterów, łaźnia do mycia zwierząt, magazyny podręczne, kotłownia itd. Im większy budynek, tym lepiej. Część weterynaryjna powinna posiadać pełne wyposażenie do przeprowadzania operacji, włącznie z RTG, laboratorium, inkubatorami itp., jak w klasycznej klinice weterynaryjnej.

b) budynki pozostałe

Budynki/ baraki np. w typie domków holenderskich tj. niezwiązane z gruntem lub fundamentowane. W liczbie uzależnionej od potrzeby. Powinien być oddzielny domek dla hibernujących nietoperzy, oddzielny dla zimujących w Ośrodku małych i średnich gatunków ptaków odlatujących na zimę, budynek do hospitalizacji większych gatunków z wybiegami, przejściowe domki adaptacyjne dla różnych gatunków zwierząt, magazyn główny na karmę i sprzęt mechaniczny potrzebny do obsługi Ośrodka, chłodnia na zwłoki z salą sekcyjną, garaż itd. Wszystkie podłączone do prądu, wody i kanalizacji. Część tych zabudowań można scalić w jeden budynek o powierzchni zbliżonej do budynku głównego, tj. 200-300 m2.

c) stodoła – magazyn na siano, świeżą karmę zieloną, kiszonki, podściółkę itp. Może być częścią budynku wymienionego w podpunkcie b).

d) woliery, kojce, zagrody, wybiegi itp. – ich liczba i wielkość zależna jest od liczby pacjentów. Generalnie powinny one spełniać minimalne wymagania określone w załączniku do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 kwietnia 2003 roku „Minimalne warunki przestrzenne i hodowlane dla przetrzymywania zwierząt oraz warunki niezbędne dla prowadzenia reprodukcji poszczególnych gatunków lub grup zwierząt” z uwzględnieniem faktu, że do rehabilitacji zwierząt dzikich, ukierunkowanej na ich wypuszczenie, woliery/ kojce/ zagrody/ wybiegi powinny być co najmniej 3 razy większe niż podane w w/w Załączniku. Generalnie w profesjonalnym Ośrodku dla różnych gatunków zwierząt jest kilkadziesiąt różnej wielkości wolier/ kojców/ zagród/ wybiegów dla różnych grup zwierząt (podzielonych ze względu na gatunki, wiek, płeć, biologię i ekologię zwierząt).

e) ew. budynek socjalny/ noclegowy dla stażystów i pracowników spoza Krakowa (jeśli dojazd MPK byłby utrudniony) lub uwzględnienie takiej powierzchni w części biurowo-socjalnej budynku głównego.